Reacties

De Germi van Wouter — 8 reacties

  1. Hi John, ben inmiddeld daar ook al van bijgekomen. Werd alleen beetje gek toen ik zag hoe snel hete eraf ging. Vroeger werd het er gewoon erg dun op gezet. daar kwam ik als volgt pijnlijk achter… Ik had namelijk geen TA extractor voor de crank. hij liep iets te stroef. Toen heb ik hem naar iemand gebracht (ga geen namen noemen aangezien ik nog al op deze mijnheer ben gesteld). Hij hing er met een plakbandje een kaartje op. Ik vertelde hem nog doe s.v.p. super voorzichtig met de lak. De volgende dag trok hij dat kaartje er van af en toen kwam er een stuk lak vanaf. Begon nog net niet te janken.

    • Beste Gerrit, ik ben sinds kort in het bezit van een Germi racefiets, ik zou er graag meer van willen weten. Zou ik wat foto’s kunnen toesturen?

  2. Dag Gerrit, ben wel benieuwd naar verhalen van je! Misschien leuk om een keer eens langs te komen met deze fiets.
    Met vriendelijker Groet, wouter

  3. Wouter wat leuk om te horen dat je de door mijn vader gebouwde frame,s zo mooi vind.

    Hoi Gerrit ook leuk om jou op deze site te treffen gr.Sonja

  4. Mijn eerste bouwfiets ontstond in 1983 in de Kometenstraat in Hilversum, een koningsblauwe Germi compleet afgemonteerd met Campagnolo Record, geassembleerd door Ruud. Tijdens ritten in het buitenland (Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Roubaix, Ronde van Corsica, Ronde van Zuid-Engeland) heb ik er altijd goede sier mee gemaakt. Ik heb een kleine 10 jaar op de fiets gereden, ingeruild, de volgende weer ingeruild, en weer ingeruild, inmiddels zijn we dus 31 jaar verder. En het leuke is dat ik nu rijdend op een van mijn klassieke Italianen (Alan, Torpado, Maino, Legnano, jaren 50 en 60) altijd op zoek ben naar het Germi gevoel van de jaren ’80: duwend op de pedalen op een (hoewel staal) superlicht rijdende fiets, terwijl de Campagnolo derailleur fluisterend en zacht ratelt. Eigenlijk staat de Germi aan de basis voor mijn passie voor Italiaanse racefietsen.

    En mijn koningsblauwe Germi zelf: die ging naar een goede vriend, vervolgens naar zijn vriendin, die gingen scheiden en toen kwam de Germi toch weer bij hem terug. Vorig jaar kwam hij bij mij langs, hij had het Germi frame (zonder onderdelen dus, zwaar beschadigd) als cadeau meegenomen. Het koningsblauwe frame heeft z’n laatste rustplaats bij mij gevonden, voor opbouw is het beestje te zwak en afgetakeld. Standbeeld in de achtertuin zou eigenlijk de beste optie zijn.

Laat een antwoord achter aan sonja bouma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>