Burco
Burco was het geesteskind van Philip (Frans) van Buuren (geboren 3-11-1906 te Amsterdam – overleden 29-11-1997) en Abraham (Ab) Wijnschenk (geboren 02-09-1910 te Amsterdam, – overleden 08-02-1998 te Amsterdam). Op 1 februari 1939 richtten zij de rijwielfabriek F. van Buuren & Co. op en gingen onder de naam Burco fietsen produceren. Lokatie van hun onderneming was op de hoek Vijzelstraat 111 en Kerkstraat 247. Onbekend met het metier waren zij niet, voordat zij voor zichzelf begonnen waren Wijnschenk en Van Buuren medewerkers bij de Amsterdamse fietsenfabriek Maxwell. Vanwege hun Joodse achtergrond en het uitbreken van de tweede wereldoorlog moesten zij vrij vlot na de oprichting hun bezigheden staken. Na de oorlog, die zij beiden overleefden, lieten zij zich in 1946 opnieuw inschrijven als fietsfabrikanten.
Alhoewel Burco vandaag de dag vooral bekend is van hun zware zwarte transportfietsen (“Een voortzetting van nostalgie” en “een redelijk verdienende hobby” noemde directeur Wijnschenk deze activiteit eens) specialiseerde men zich aanvankelijk vooral in sportfietsen waarvoor lichtgewicht materialen werden geïmporteerd uit Frankrijk. Ook bouwde men (op kleinere schaal) echte racefietsen. In de jaren vijftig was in Amsterdam het baanwielrennen populair. Onder de wielrenners in Amsterdam en omgeving was veel vraag naar weg- en baanfietsen. Het summum was in die tijd was een RIH Sport-fiets. De firma Bustraan (de bouwers van RIH) kon de vraag bijna niet aan en wie niet op een wachtlijst wilde of een RIH niet kon betalen kwam dan vaak uit bij andere bouwers zoals Presto, Joco, Jabo, Bergh Sport, Aandewiel en Magneet. Ook Burco pikte een graantje van deze lucratieven markt mee. In de Kampioen van april 1964 vonden we nog een mooi stukje over de Burco racefiets van die tijd.
Het bewijs dat Burco niet alleen transportfietsen maakte (bron: Kampioen april 1964)
Na de jaren ’60 als de grote fabrikanten zoals Batavus, Union en Gazelle zich meer en meer gaan richten op productie van hoogwaardige racefietsen stopt Burco met de productie van racefietsen. Burco is hierna wel nog vele jaren in de wielersport actief gebleven, het bedrijf was onder meer importeur van Merckx, Gitane, Reynolds, Suntour en Hutchinson.
In 1988 wordt de productiefaciliteit in Amsterdam nagenoeg geheel opgeheven en laat Burco de frames fabriceren in Aalten, bij de firma van Raam. In de groothandel in Amsterdam wordt dan alleen nog geassembleerd.
J. Wijnschenk voor het pand van Burco op de hoek Vijzelstraat – Kerstraat. Foto: Ton van Rijn, april 2000, bron: http://beeldbank.amsterdam.nl/
Mede-oprichter en ex-directeur A. Wijnschenk overlijdt in 1998. Tot een jaar voor zijn overlijden is hij actief geweest in het bedrijf, de dagelijkse leiding ligt dan bij J. Wijnschenk. In 2000 vertrekt Burco uit de Amsterdamse grachtengordel naar een nieuwe locatie in Zeeburg. In de beeldbank van Amsterdam is nog een aardige serie foto’s te vinden van deze periode. Vier jaar later wordt Burco overgenomen door het Heerenveense Accell Group en per 1 januari 2005 wordt dan de Amsterdamse vestiging gesloten.
Het oude pand van Burco is tegenwoordig een appartementencomplex. Foto’s van hoe het er nu uitziet kun je hier vinden.
Voor dit artikel is gebruik gemaakt van informatie van:
http://www.transportfiets.net; http://www.oudefiets.nl; http://beeldbank.amsterdam.nl/; http://nl.wikipedia.org; http://wielersport.slogblog.nl/
ik heb originele laktransfers van burco voor restauratie
tel 036 5312110 rwijaard@chello.nl
Hoi mijn opa heeft hier heel lang gewerkt,ook nog met hazes maar zie jammer genoeg weinig fotos over de betere jaren.ook online niet.gr henk
hallo ik heb een Burco gehad sportfiets met alu velgen en spatborden 3 versnelling derrieur in 1962 zwart van kleur
de dealer was van Benthem in Roosendaal zeer mooie fiets hb hem 4jr gehad en is helaas gestolen heb veel spijt van gehad helaas
Wij hebben nog een originele Burco heren fiets geheel standaard .De fiets is echt geheel
roestig dus zit nergens geen lak meer op , toch fiets hij nog perfect. Wij zijn de fiets nu aan het restaureren .
Goedenavond,
Ik heb nu 40 jaar een Burco in mijn bezit, waarvan de laatste tien jaar hangend in de schuur, wachtend op een restauratie. Wat heb ik al een plezier van deze fiets gehad. Ik heb hem destijds van een oud mannetje gekregen, waar mijn moeder destijds werkte. Hij vertelde dat de fiets van voor de WOII was. Er zit ook een originele drager voorop, denk van gietijzer. Onlangs is mijn moeder verhuist, zij kwam zelfs nog aan met een messing plaatje met de naam van de oude man erin gestanst met een doorslag. Deze hoorde bij de fiets en die moest je laten zien bij aanhouding.
In hoeverre dit allemaal klopt, weet ik uiteraard niet. Ik zal binnenkort de fiets naar een bekende van mijn brengen. Hij zit al 50 jaar in de fietsen en wil deze wel restaureren. Eigenlijk zijn het alleen een paar spaken en de kettingbeschermer.
Fiets is ook wel eens gebruikt bij een jaarfeest van ons dorp of toneel.
Fiets is destijds gekocht bij Ribo, plaatje zit nog achterop en is goed te lezen.
Met vriendelijke groet,
Arjan Mooibroek
Ik werkte er rond 1980 als chauffeur.
Ik fiets nog op een burco vouwfiets die ik in de trein meeneem en dan dubbelklap.
Mijn vader heeft ‘m, naar ik vermoed, eind jaren zestig aangeschaft. Het fietsje fiets nog prima, wel eens wat gerepareerd uiteraard. gekocht.
Weet iemand wanneer deze vouwfiets is gemaakt?
Ik heb een Burco voor mijn vrouw en mijzelf gekocht, ergens rond 1985 en bij een rijwielzaak op de hoek Jan Evertsenstraat/Admiralengracht. Bij de brandweer (waar ik als brandweerman werkzaam was), hadden we Burco’s en Simplex. De Buro van mijn (ex) vrouw is nog fonkelnieuw, want ze heeft er heel weinig (beter helemaal nooit) op gefietst en staat bij haar in de berging