Naar aanleiding van het artikel in AD Utrechts Nieuwsblad over de Ronde van Zuilen reageerde Theo met een smakelijk verhaal.

In 1954 werd in Utrecht de RKWV St. Willibrord opgericht. Het bekendste lid van die club, waarvan ik direct lid mocht worden van mijn vader – er stond immers RK voor de naam-
was de Zuilenaar Michel Stolker. Ook zijn broer Theo was lid en later broer Bep. Het parcours van de vereniging was op en om kasteel Haarzuilen.

Daar werd ook het clubkampioenschap wegsprint 300 m verreden. In de finale had ik de eer tegen Michel (ook wel Mies genoemd) aan te treden. Nu kon Michel helemaal niet sprinten, dus ik dacht dat wordt een makkie. Er werd gereden met één versnelling, die je zelf kon kiezen. Ik zag direct, dat Michel een zeer zwaar verzet had gestoken, ik een echt sprintverzet dus wat minder zwaar.

Staande start. Geen tactiek blijkbaar, want Michel ging direct ervandoor op zijn zware versnelling en hoe ik ook probeerde en probeerde verder dan zijn bracket kwam ik niet. Over de streep rolden we in het gras van het lachen.

Overigens heeft Michel als prof gekoerst tussen 1956 en 1966, heeft o.a. een etappe in de Giro en de Vuelta gewonnen en de rittenkoers Midi Libre en was jaren lang een gewaardeerde helper van Jacques Anquetil.

In 1955 won Michel als amateur de Ronde van Limburg. Hij won daar een zilverkleurige Eroba fiets ter waarde van honderdvijftig gulden. In dat jaar behaalde ik mijn HBS diploma en als cadeau kocht mij vader die fiets voor mij van Michel. Wat bleek ? De Eroba was geen fiets, maar een fietsje, want voor mijn 1.85 m was maatje 54 wel wat klein. Michel belde met de fabriek in Echt en hij mocht geruild worden voor maat 62, niet zilverkleurig, maar groen- en roomkleurig.

Vorige pagina: Miss juni 2012
Meer over de wielergeschiedenis van Zuilen